Al zolang Knokke Knokke is, worden er op het strand tientallen witte hutjes gebouwd en weer afgebroken als het zomerseizoen nadert. Een “kolonie” van kleine huisjes waar grootmoeders hun omslagdoeken kunnen verwisselen, moeders de picknick van de dag kunnen opbergen, dochters hun liefjes onder een schep kunnen verstoppen en grootvaders hun pijp kunnen vullen, weg van de tegenwind.
Ze zijn ‘bescheiden’ in gebruik en hebben geen bijzondere aandacht gekregen of veranderingen ondergaan aan hun interieur of exterieur sinds ze het thuis werden van onze herinneringen.
Ze zijn mythisch en hebben veel kunstenaars en fotografen geïnspireerd, zowel vroeger als nu.
