In 1855 was de kust nog maar een schaars ontwikkeld duin. Charles-Joseph Serweytens kocht een duinstrook van ongeveer 300 hectare, gelegen tegenover Heist en Knokke, toen nog twee onooglijke dorpen met elk een goede duizend inwoners met als belangrijkste economische activiteiten visserij en landbouw.
Toen hij stierf, maakte zijn weduwe Félicie de Mercx gebruik van haar recht om het hele landgoed, getaxeerd op 64.420 Belgische frank, over te nemen. Ook al bleef het land onverdeeld en leverde het weinig op, toch had Charles-Joseph er werken op uitgevoerd: grondwerken, het winnen van kanalen, het aanleggen van zand en het planten van bossen. Een badplaats werd geboren…. Félicie was verantwoordelijk voor de bouw van de eerste dijk van Heist en om er toegang toe te krijgen, sloot ze akkoorden met de spoorwegmaatschappij Brugge-Blankenberge. In 1869 bouwde ze haar eerste villa in de duinen. Heist-sur-mer was bezig een volwaardige badplaats te worden, waar het niet ongewoon was Koning Leopold II, een vriend van Charles-Joseph, tegen te komen die toestemming had om rond te wandelen op het privédomein van de familie Serweytens.
WelvaartSamen met Blankenberge en Oostende is Heist-sur-mer uitgegroeid tot een van de meest chique badplaatsen van België. Het strand is volgepakt met mensen en de badcabines op wielen worden door trekpaarden over het strand de zee in getrokken, zodat zwemmers zich kunnen omkleden en meteen het water in kunnen duiken zonder zich bloot te stellen aan de schittering van de mensenmassa. Talloze vissersboten vormen hier de hoofdattractie en vormen het decor voor een foto of, voor de avonturiers, een tochtje op zee. Om deze toestroom van toeristen op te vangen, werd er flink gebouwd: naast hotels werden er een vuurtoren, een golfbreker en het Kursaal gebouwd, een echt centrum van het sociale leven met een theesalon en danszaal.
CataclysmeMaar de oorlog brak de idylle. Heist-surmer werd zwaar getroffen door bommen en veel gebouwen werden verwoest. Tussen de oorlogen was er een korte periode van herstel, waarin sommige gebouwen werden gerestaureerd, maar de Tweede Wereldoorlog betekende het einde van het vakantieoord. Het Kursaal brandde af en de kanaalsluizen en tramlijn werden verwoest. Knokke daarentegen bloeide op, vooral dankzij een kustweg, een treinstation en zelfs een vliegveld, waardoor het een steeds aantrekkelijker publiek kon aantrekken. Daarom werd Heist in 1971 een deelgemeente van Knokke-Heist.
Een nieuw levenVandaag wil de stad Heist opnieuw op de kaart zetten als toeristische badplaats. Dit is te danken aan een nieuwe boulevard, de renovatie van het oude zwembad, de bouw van een gloednieuw gemeenschapscentrum en de herinrichting van het Heldenplein.
Fragment uit Zoute krant zomer 2020.