De Royal Golf Club du Sart Tilman staat bekend om zijn vriendelijke sfeer, zijn warme onthaal en de schoonheid van zijn parcours, maar ook… om zijn duivels snelle greens.
Elke golfer die deze baan heeft geprobeerd, is ongetwijfeld – vaak, heel vaak – verrast door deze greens, oorspronkelijk ontworpen door de beroemde en excentrieke Tom Simpson. De golfbanen van Morfontaine, Fontainebleau en Chantilly in Frankrijk, Muirfiled in Schotland en Antwerpen, Spa en Henegouwen in België behoren tot de vele werken van deze Engelse architect. Om zijn vele leden en bezoekende spelers faciliteiten van hoge kwaliteit te bieden, begon de club, sinds 2016 voorgezeten door Patrick Renard, in 2016 aan een project om zijn 85 jaar oude greens te renoveren. Het hoofddoel van de renovatie is niet om de baan gemakkelijker bespeelbaar te maken, maar om het substraat te vervangen, d.w.z. de basis (of laag) die het gras ondersteunt. Het spreekt voor zich dat de topografie van bepaalde gebieden, die soms te uitgesproken was geworden door de verzakking van de greens in de loop der jaren, is herzien, met behoud van de RGCST-handtekening. Historisch gezien werden de greens van het RGCST aangelegd op kleigrond, die van nature aanwezig is op de hoogten van het Prinsdom Luik, waar veel oude en opmerkelijke pijnbomen staan. De nadelen van klei zijn welbekend bij het grote publiek: het is moeilijk te bewerken en raakt snel verzadigd bij hevige regenval. Compacte kleigrond verhindert ook een goede water- en luchtcirculatie en diepe beworteling. Om dit type grond te verbeteren, is regelmatige mechanische beluchting nodig en wordt zand gebruikt om de drainage te verbeteren.
Iets nieuws!
Een nieuw oppervlak dat bestaat uit een bed van grind met verschillende korrelgroottes, een mengsel van aarde, zand, lava en mycorrhizae (voor een totale dikte van ongeveer 45 centimeter) en een goed ontworpen drainagesysteem zal ervoor zorgen dat het water sneller wegloopt tijdens regenperiodes, waardoor de greens beter bespeelbaar zijn (in het natte weer dat zo typisch is voor België) voor onze liefhebbers van witte ballen. Op het moment van schrijven zijn 5 greens – 5, 8, 10, 11 en 12 – al gerenoveerd tussen 2016 en 2023. Vanaf de herfst van 2024 zullen ook de greens van hole 13, 14 en 15 worden gerenoveerd, opnieuw onder leiding van architect Dimitri Van Hauwaert, een specialist in Simpson. Het doel is om de volledige renovatie van de greens van de back nine te voltooien in 2027. Het RGCST zal van deze grote werken profiteren (des te meer gerechtvaardigd gezien de recente regenmaanden in België) om de greens een nieuwe vorm te geven – met andere woorden, om ze een nieuwe, meer ‘katholieke’ vorm en glooiingen te geven – om hun automatische bewateringssysteem te herzien, om nieuwe drainageplaatsen te creëren (in de vorm van groynes) en om het ontwerp van de bunkers te herzien, zonder hun locatie te veranderen. Het wordt een grote uitdaging, want er is een tijdschema (vastgesteld in juni) van 6 weken, tussen 16 september en 30 oktober, om de werkzaamheden uit te voeren, terwijl het spel in uitstekende omstandigheden gespeeld blijft worden.
Zowel interne teams als externe bedrijven zullen betrokken zijn bij de verschillende opeenvolgende fasen:
- terreinen voorbereiden (terreinen markeren, tijdelijke greens speelklaar maken, kappen, frezen, enz;)
- grondwerken en vormgeven, uitgevoerd door een professionele ;
- de installatie van drainages en het irrigatiesysteem;
- het leggen van de nieuwe ondergrond ;
- het leggen van de nieuwe basis in de bunkers(capillair beton);
- harken en afwerken (inclusief laatste aanpassingen aan het reliëf) ;
- handmatig “leggen” van de graszoden, geleverd op rollen
Voor de laatste fase kozen de ervaren greenkeeper van het RGCST, Jean-Jacques Le Clement, en de terreincommissie voor wit bentgras(agrostis stonolifera), afkomstig uit Spanje en al gebruikt op de meest recente greens. In natuurlijke omstandigheden is wit bentgras een gras dat vooral groeit in bossen, in bermen, in natte weiden, in brakke veengebieden en op oevers. Over het algemeen heeft het veel zon nodig, maar het gedijt ook goed in lichte schaduw. Dit gras groeit horizontaal, wat resulteert in een grotere dichtheid en een snelle herkolonisatie van gebieden die beschadigd zijn door spel (gaten, enz.) of biotische stress. Deze dichtheid betekent ook dat het gras korter gemaaid kan worden, met een goede tolerantie tot 3 mm. Het staat bekend om de fijne textuur van zijn gebladerte, dat het groen steviger maakt. Het wordt voornamelijk aangetroffen in koude (tolerantie tot -15 graden Celsius) en vochtige gebieden. De voorbereidende werkzaamheden (substraten) die nodig zijn om dit gras, dat op rol wordt geleverd, te leggen, zijn erg belangrijk. Een voedselrijke, goed doorlatende laag, een vrij fijne bodemstructuur en voldoende zuurgraad in combinatie met een goede watertoevoer zijn de meest geschikte omstandigheden voor wit bentgras. Compacte bodems (zoals klei) zijn niet geschikt voor wit bentgras. Dit gras vervangt daarom “goed oud” eenjarig blauwgras(Poa Annua), dat minder goed bestand is tegen ziekten en veel onderhoud vergt. Om te voorkomen dat Poa Annua te veel binnendringt, zaait de RGCST 5 keer per jaar door met 3 soorten wit bentgras (een techniek waarbij zaden worden toegevoegd om de bestaande flora aan te vullen). En laten we ook het kappen van bepaalde loofbomen niet vergeten (in overleg met de Universiteit van Luik, eigenaar van de grond waarop de golfbaan ligt), dat zal worden uitgevoerd om de greens beter bloot te stellen aan zonlicht.
De Sart Tilman doet er duidelijk alles aan om een kwaliteitsveld aan te bieden aan haar 900 spelende leden, die al heel blij zijn met het werk dat tot nu toe is uitgevoerd!