Als je ‘Moto Club ‘ zegt, denk je meteen aan clubs, blikjes bier en mouwloze spijkerjacks, maar de Old Fellow Bikers brengen een ander soort cultuur en een liefde voor motoren uit de jaren zeventig over.
Een reportage is vaak het begin van een nieuw avontuur dat je niet verwacht. Terwijl Philippe rustig een Triumph Rocket III aan het fotograferen was, kwam een meneer beleefd op me af en begon tegen me te praten over ‘motoren’. Ik ben al 50 jaar motorrijder! vertelde hij me. Ik was geïntrigeerd en het gesprek ging verder. Nadat hij me de foto’s van zijn motoren had laten zien die zorgvuldig waren opgeslagen in zijn smartphone, stelde hij voor dat ik hem ergens in Waals-Brabant zou komen opzoeken, in Waterloo om precies te zijn.

Vervolgens stelde hij me voor aan de leden van een club als geen ander, met onder andere een vice-wereldkampioen Grand Prix motorfietsen, een voormalig F1-coureur en een Brusselse politiecommissaris… Na deze prevertijnse inventarisatie haastten we ons om een tijdstip te reserveren voor een bezoek. Eerst spraken we af bij Hugues T. thuis om zelf het allerbeste van de Japanse productie uit de jaren 70 te bekijken. Hugues bood me het stuur van een Honda CB750 K0 aan om ons naar het hol te brengen waar de ‘Old Fellows Bikers’ samenkomen. De plek ligt in een afgelegen buitenwijk die wordt doorkruist door tramsporen en ziet eruit als een schuilplaats uit een Amerikaanse B-film: een vervallen binnenplaats, ouderwetse bakstenen industriële gebouwen en een piepende metalen achterklep. We worden begroet door Michel Vandamme, oprichter van de club en eigenaar van het pand. In wat een gerestaureerde oude fabriek zou kunnen zijn, heeft Michel een grote werkplaats die hij ter beschikking stelt aan clubleden; om zijn motoren te restaureren en om clubleden te adviseren als ze besluiten om wat doe-het-zelfwerk te doen of als ze op zoek zijn naar klassieke voertuigen. Michel is een expert voor veilinghuizen en een gepensioneerde ‘Oldtimers’-adviseur voor Honda. Het is niet verwonderlijk om zevenvoudig Tour de France Beste Klimmer Richard Virenque handen te zien schudden terwijl hij de restauratie van zijn vaders Rumi scooter afmaakt! Michel Vandamme raakte voor het eerst geïnteresseerd in Honda’s toen hij veertien was. Ik bewonderde al die kleine Hondas in de folders,” legt de Soichiro-fan uit. Het waren net kleine gekleurde snoepjes. Maar de meeste waren niet geïmporteerd.

Collectie
Toen hij opgroeide, begon Michel de machines te verzamelen die hem intrigeerden: “De meeste zijn Scrambler-versies rechtstreeks uit de VS of Japan,” legt hij uit. En sommige zijn absolute zeldzaamheden, zoals de CS76 uit 1959, waarvan er nog maar vijf over zijn in de wereld. Ik geniet van de show terwijl ik rondrijd tussen de Dreams, Benlys, CTs en zeldzame SL350s, waarvan er één volledig is uitgebrand door de Californische zon. Er staan er misschien wel vijftig, de te restaureren exemplaren niet meegerekend, opgeslagen in een ander deel van het magazijn. Om me gerust te stellen over mijn Honda kennis, staan er verschillende versies van de CL450 Scrambler, en een prachtige dennengroene CB750. In de gang wordt het steeds levendiger en de clubleden komen de een na de ander binnen, waardoor er een verbazingwekkende verzameling CB750’s en CB500 Four ontstaat, allemaal zo goed als nieuw. Terwijl we verder kletsen met Michel, komt er een reddingsoperatie op gang. Iemand heeft de contactsleutel van een van de leden in de tank van zijn motor laten vallen! Als dit geen Belgisch verhaal is, moet er vast een verklaring voor zijn, maar in een mum van tijd was de tank gedemonteerd, de benzine afgetapt en de sleutel teruggevonden. Marc Ysaye, de eigenaar van de K0 met de dolende contactsleutel, is ongeveer drie jaar lid van de club: “Ik ben al motorrijder sinds mijn zestiende,” zegt hij. Sinds mijn twaalfde zeurde ik mijn ouders al aan om een Honda CS50 te kopen, maar tegen de tijd dat we eindelijk bij de dealer waren, bestond het model niet meer. Het moest dus een Honda SS50 worden met vijf versnellingen op de voet, maar Marc had geen flauw idee hoe die reed, dus duwde hij hem naar huis. Geen zorgen, hij hoefde nog maar 1500 meter en werd de volgende dag door een vriend bevrijd. Sinds die dag verzamelt Marc Hondas; hij bezit er zo’n dertig, van de Amigo tot alle versies van de Four, maar geeft toe dat hij niet Michels encyclopedische kennis van het onderwerp heeft. “Michel is ook onmisbaar als je op zoek bent naar moeilijk te vinden reserveonderdelen. We noemen hem ‘Michel Trouvetou’ . Marc is een eminente rockspecialist in België (en drummer van de groep Machiavel) die in 2025 op Vorst Nationaal zal staan. Hoe meer we praten en hoe meer we goede wijn drinken aan de tafels in de club, knabbelend van een broodje of een pastaschotel gemaakt door onze specialist en restauranthouder Antonio Pinto, hoe meer ik me realiseer dat de liefde voor het merk Honda iets is wat al deze mensen gemeen hebben. Philippe Graton, de zoon van de schepper van Michel Vaillant en auteur van de foto’s die dit artikel illustreren, zal me niet ontkennen dat hij een prachtige, volledig gerestaureerde Honda SL350 heeft teruggevonden. Het was Hugues die me hier voor het eerst naartoe sleepte”, legt de fotograaf uit. “Hij vertelde me regelmatig over deze ‘club’, die beweert elitair te zijn, en ik, die er prat op ging nooit ergens lid van te zijn geweest, werd uiteindelijk lid. Het is leuk, iedereen doet klusjes, we komen bij elkaar, we praten over van alles en nog wat, we laten ons niet van de wijs brengen, of beter gezegd, we laten onze dagelijkse beslommeringen varen.

Niet alleen Hondas…
Met Claude-Philippe Laroche, die als conciërge voor auto’s werkt, ontmoeten we eindelijk iemand die niet alleen maar bij Honda zweert. Ik kwam met een blauwe CB750 K6, maar ik heb ook een Kawa, een paar Britse motoren en een paar Automoto-motoren. Maar Hondamania kreeg de overhand toen Georges, de persmanager van Honda Benelux, vertelde over zijn bewondering voor de kennis van Michel Vandamme en de grote belangstelling van de clubleden voor het Japanse merk. Op de dag van ons bezoek waren noch Didier de Radiguès, de 350cc runner-up, noch de voormalige F1-coureur aanwezig, maar dat is niet zo belangrijk, want we hadden een geweldige tijd met een paar leden van de Old Fellows Bikers, een stel enthousiastelingen.
Als jij ook een liefhebber bent van deze klompjes en een selectieve club wilt vinden voor vintage Japanse, Engelse of Italiaanse motoren, of gewoon wilt deelnemen aan een van hun ritten, aarzel dan niet om contact op te nemen met Michel Vandamme, die je met alle plezier zal verwelkomen. Mijn excuses aan alle vriendelijke leden van de club die niet in dit artikel zijn genoemd, maar dat betekent niet dat jullie geen vermelding verdienen.
Tekst Jean-Louis Basset en Michel Vandamme –foto’s Philippe Graton
