Honorine d’Ursel, directeur van het Belgische kantoor van het prestigieuze veilinghuis Dorotheum, was een van de boeiende sprekers die haar ervaring deelde op het laatste LOBBY Forum. Ze presenteerde in het bijzonder een werk getiteld “Portret van een jonge man ” door Pieter Brueghel II, geschat tussen €30.000 en €40.000, voor een gerealiseerde prijs van €109.000.
Onze serie over alternatieve en traditionele beleggingen en de risico’s die ze met zich meebrengen, gaat deze week verder… in de wereld van Kunst. Ah, kunst, een onuitputtelijk onderwerp…
Laten we beginnen met een heel persoonlijke en directe vraag: wat is Kunst? Vraag het 100 mensen en je krijgt ongetwijfeld 100 verschillende antwoorden. Dat maakt het zo mooi, zo fascinerend, zo meeslepend, zo aantrekkelijk. Maar deze aantrekkingskracht moet worden afgewogen tegen de ‘voors en tegens ‘, de ‘ying en de yang ‘. Terwijl sommige mensen het zien als een kans om er verliefd op te worden terwijl ze iets nieuws leren, zien anderen het als een manier om… rijk te worden. En hier, niet minder dan elders, zijn de risico’s talrijk en… vaak verborgen! Dit is wat naar voren kwam uit ons interview met Honorine d’Ursel.
Laatstgenoemde is directeur van het Belgische kantoor van het zeer nobele veilinghuis Dorotheum. In de kleine wereld van de grote veilinghuizen geniet de naam Dorotheum hetzelfde prestige als Christie’s en Sotheby’s, de Britse veilinggiganten.
Zoals we nu weten werd het voor het eerst opgevoerd in Wenen door keizer Jozef I in 1707. En de eerste buitenlandse voorstelling vond plaats… in Brussel! Dat kun je niet verzinnen. Hoewel internationale veilingen nog steeds vier keer per jaar in Wenen worden gehouden, is onze zwart-geel-rode hoofdstad natuurlijk een logisch platform om zichtbaarheid te verwerven in Europa, maar ook dankzij het grote aantal goed geïnformeerde verzamelaars in België.
Ter zake: zijn investeringen in de kunstsector risicovrij? ” Nee, ” antwoordt onze interviewer zonder aarzelen. “Je kunt ze beperken als je een scherp oog hebt, door je te verzekeren van de kwaliteit van het werk en de eerlijke prijs, maar je kunt de waarde ervan over twintig of dertig jaar niet garanderen. Het is beter om te kopen wat je mooi vindt, dan weet je tenminste zeker dat je er plezier aan beleeft “. Dit brengt ons terug bij de dualiteit waar we het eerder over hadden: kunst bewonderen of proberen er winst mee te maken… de twee lijken nauw met elkaar verbonden, of gehoopt!
Het eerste risico waar onze expert op wijst is het fenomeen van de trendy kunstenaar, dat erg aanwezig is in deze kunstwereld: “Mensen kopen omdat het een trendy kunstenaar is, en dan verkopen ze misschien op het juiste moment, omdat ze de markt gevolgd hebben. Maar voor dezelfde prijs, als ik het zo mag zeggen, is wat vroeger in de mode was niet meer zo, of minder in de mode, en eindigen ze met een object dat zijn waarde heeft verloren en waar ze geen chemie mee hebben. Je weet nooit wat de toekomst zal brengen. Investeren in kunst met de verwachting van een gegarandeerd rendement is een utopie, ook al hebben we geprobeerd de transactie zoveel mogelijk veilig te stellen. Een echte verzamelaar is in de eerste plaats een liefhebber en zijn of haar aankopen komen vaak uit het hart. Tot zover!
Sommige investeerders geven er nu de voorkeur aan om in oudere eigendommen te investeren, om minder risico’s te nemen. Honorine d’Ursel erkent dat “als je inzet op gevestigde namen, je er vrij zeker van kunt zijn dat er niet te veel korting zal zijn, omdat het de bekendste zijn die goed verkopen “. Maar ze wil haar uitspraak graag nuanceren: “Je had het over de oude meesters, en het is waar dat we alle kennis achteraf hebben die we nodig hebben, maar we hebben ze ook al een tijdje om ons heen en ze zullen niet meer groeien en verfraaien. Bovendien zijn ze tegenwoordig minder gewild, minder in de mode, terwijl je tien of vijftien jaar geleden misschien nog dacht dat het zekere waarden waren. Tegenwoordig is de kans groot dat een goed schilderijtje aan de muur van een klassiek huis voor minder wordt verkocht dan waarvoor het is gekocht, en dat geldt zelfs voor werken van Brueghel en Van Balen. Als je een echte Rubens of een geïdentificeerde Rembrandt hebt, verlies je natuurlijk niet, maar je realiseert misschien niet de waardestijging die je je eerder had voorgesteld. Tenzij het een uitzonderlijk werk of een ontdekking is, is de waarde van oude kunst – schilderijen, meubels, porselein – over de hele linie gedaald ten gunste van klassiek modern, naoorlogs hedendaags en jaren ’70 vintage “. Ook hier leren we, dankzij LOBBY!
Na het lezen van dit alles is het duidelijk dat de kunstmarkt dezelfde regel volgt als elke andere business: tenzij je een expert bent, heb je goed advies en ondersteuning nodig. En het beste advies dat we je kunnen geven over dit onderwerp is om het volledige interview met Honorine d’Ursel in LOBBY magazine van dit najaar HIER te lezen … zodat je misschien uit het labyrint van angst over investeren kunt komen … of niet! Tot slot zijn er, zoals je weet, enerzijds veilinghuizen en anderzijds galerieën. Ter herinnering, zelfs de beste galeriehouders zijn niet immuun voor het risico van een vervalsing (vaak zonder het te beseffen, en dat is het probleem!). Ja, nog niet zo lang geleden werd een bekende landgenoot die naar Londen was geëmigreerd eigenaar van een belangrijk wereldwerk, met de beste expertise en het meest overtuigende certificaat, ook al was het… een vervalsing. Maar het schandaal had een happy end… voor de benadeelde koper. Maar de galerie kwam er natuurlijk nooit meer bovenop… Ze sloot haar deuren in schande en tragedie. Tot zover… investeren zonder risico, zeg je?