We hoefden niet te wachten tot de tractoren Brussel blokkeerden om te beseffen dat de landbouwwereld in een crisis verkeert. Maar als we onze boeren en hun boerderijen niet willen zien wegkwijnen, is het hoog tijd om het boerenbedrijf te hervormen. De toverformule is nog niet bekend, maar nieuwe modellen zijn in opkomst. Ambitieus en doordacht, een nieuwe landelijkheid begint vorm te krijgen. Het nieuwste voorbeeld is Foster Farm, in Rixensart.
Ze zijn jong en weigerenlandbouw,veeteelt ofvakmanschap op dezelfde manier te zien als hun ouders. Alexis de Liedekerke bij Froidefontaine, Nicolas le Hardy bij Linciaux Farm, Charles-Edouard Jolly bij Terres du Val, Joseph d’Ursel bijHex Angus, Gwenaël du Bus bij Ferme du Peuplier, Arthur Lhoist bij Ferme des Rabanisse… het intensieve model dat werd gedicteerd door de subsidies voor gigantische ontmenselijkte boerderijen heeft afgedaan. Elk op hun eigen manier stellen deze boeren-ondernemers een nieuwe visie op hun beroep voor. Onlangs heeft Louis du Bois en zijn enorme project Foster Farm zich bij hen gevoegd.
“Het doel vanFoster Farm is om mensen die zich bezighouden met productie of transformatie enimpactondernemerschap te huisvesten en samen te brengen in een vrijwel energieonafhankelijke en duurzame omgeving, en om hun werk te promoten“, vat de jonge baas van dit nieuwe programma vastberaden en overtuigd samen.
Oude muren voor een nieuw project
De kern van het project: een oude 18e-eeuwse boerderij, verlaten in 2019, en haar 30 hectare grond, letterlijk op een steenworp afstand van afrit 4 van de E411, in Rixensart.“Mijn ouders zijn 10 jaar geleden naar de streek verhuisd en we raakten al snel geïnteresseerd in onze nieuwe omgeving,” vertelt Louis. Helaas voor de familie du Bois hebben de plannen voor de verbouwing van dit oude naburige gebouw, dat is overgeleverd aan projectontwikkelaars of organisatoren van evenementen, hen het ergste doen vrezen voor het behoud van het landelijke karakter van dit nog ongerepte hoekje van Waals-Brabant.
Louis, die op dat moment aan het einde van zijn academische carrière was, zag dit als een gouden kans om zijn diepgewortelde overtuigingen op de proef te stellen:“Net als anderen voor mij had ik gezien hoe moeilijk het was voor jonge boeren en tuinders om toegang te krijgen tot land. Ik zag ook hoe moeilijk het voor hen was om winst te maken met hun werk. Deze boerderij in Terrefosse (Fos-ter) en het land eromheen zouden een manier kunnen zijn om deze problemen op te lossen, althans gedeeltelijk.En omdat Louis uit een familie komt waarondernemerschap meer dan aangemoedigd wordt, waagde hij de sprong.
Produceer
Ten eerste worden de percelen, die op biologische wijze worden bewerkt, zo georganiseerd dat ze geschikt zijn voor een breed scala aan producenten: 2 hectare is bestemd voor tuinbouw (er zullen ook kleinere producten met een hoge toegevoegde waarde worden geteeld, zoals eetbare bloemen), 8 voor kleinvee, 20 voor gewassen en tot slot is er een boomgaard van 4 hectare aangeplant. De resterende ruimte zal gebruikt worden voor een mogelijke uitbreiding van delandbouwactiviteit indien nodig, maar vooral vooragroforestryprojecten (hagen en bomen voor bosbouwproductie).
Transformeer
Maar op Foster Farm is zelfs biologische of duurzame productie geen doel op zich. Integendeel zelfs. De locatie wil ook ambachtslieden in staat stellen om producten van het landgoed (of elders) te verwerken. Daartoe heeft Foster Farm 150m2 (te verdelen in drie delen van 50m2) in het oorspronkelijke boerderijgebouw, naast Osan gourmetdranken en Forge Ferdinand bestek, die al op het terrein aanwezig zijn.
Herenig
Als dat alles was, zou het Foster Farm project al erg opwindend zijn, maar Louis du Bois was niet van plan om het hierbij te laten. In een ultra-moderne (maar zeer geïntegreerde dankzij het uitstekende werk van architect Sébastien Cruyt (al gezien op ontwikkelingsprojecten voor de Muziekkapel Koningin Elisabeth in Waterloo) uitbreiding van de historische boerderij, heeft Foster een kantoor en coworking ruimte, volledig uitgerust en ontworpen om aan te passen aan alle eisen van de start-ups en scale-ups van vandaag en morgen.We willen ondernemers aantrekken die onze visie, waarden en wensen delen,” legt Louis uit. Daarom richten we ons op start-ups in de landbouw- of plattelandssector, in deblauwe of circulaireeconomie, en waarom niet in welzijn en mobiliteit, maar er moet een maatschappelijke dimensie zijn, zo niet, dan toch een met impact. Voor hen moet een vestiging op een boerderij, midden op het platteland (ook al ligt Brussel op slechts 15 minuten rijden), omringd door producenten enambachtslieden , resoneren met hun bedrijf“.
Naast de 7 privékantoren voor 4 tot 10 personen die deel uitmaken van dit comfortabele businesscentrum, zijn er ook drie vergaderzalen, waaronder de indrukwekkende Houppierzaal, waarvan het panoramische glazen dak met uitzicht op het Brabantse platteland de gasten (tussen 25 en 80 personen afhankelijk van de opstelling) een inspirerende omgeving biedt voor seminars, directievergaderingen, presentaties, enz. Het samenbrengen van de wereld van business, start-ups en landbouw is niet de minste uitdaging voor Foster, maar het is misschien wel wat het project zo uniek maakt.
Promoot
Foster moet een springplank zijn voor onze ondernemers, producenten en ambachtslieden“, legt Louis du Bois uit. We willen gevestigde en serieuze projecten verwelkomen, zodat ze zich kunnen ontwikkelen tot ze zich te krap voelen en ons verlaten om een nog grotere dimensie aan te nemen“. En Foster geeft zichzelf de middelen om deze ambitie te verwezenlijken door (volgend jaar september) een restaurant te openen dat niet alleen tot doel zal hebben om de fijnproevers en lekkerbekken van de regio samen te brengen op de boerderij, maar ook om de producten van het landgoed te promoten, in een typische “van vork tot vork” filosofie die korte en seizoensgebonden circuits garandeert zoals die zelden elders te zien zijn. Het restaurant met 50 zitplaatsen biedt uitzicht op het platteland en de kruidentuin vanuit de erkers van de grote eetzaal in vakwerkstijl en de twee terrassen.
Als je luistert naar Louis du Bois en al zijn geestverwanten, is het moeilijk om niet te denken dat het model van de monoculturele, gigantische, intensieve boerderij, aan het infuus van Europese GLB-subsidies, niet langer stand kan houden en dat de toekomst ervan, net als die van Foster, ligt in een mozaïek van kleine, zorgvuldige en respectvolle boeren die in staat zijn om op één plek mutualisatie en wedijver te creëren. Dit is wat de nieuwe landelijkheid zou kunnen zijn .
Artikel geschreven door Martin Boonen, gepubliceerd op Eventail.be. Lees andere artikels over gastronomie, de gotha, erfgoed, mode, interieur, kunst en cultuur en ondernemerschap op www.eventail.be.